بـی‌قـــرارِ عــقــیـلــة الـعــربـم            روضـه‌دارِ عــقـیـلــة الـعــربـم

می‌زنـم جـار، جـارِ یـا زیـنـب            مـسـتِ جـارِ عــقـیـلـة الـعـربـم

در مـسـیـرش نـمی‌شـوم گـم تا            در مـــدارِ عــقــیـلــة الـعــربـم

کـار مـن نــوکــریِ اجـــدادش            گــرمِ کـار عــقــیـلــة الـعــربـم

شـکـر حـق از تـولّـدم هـمه دم            جـیـره خـوار عـقـیـلـة الـعـربـم

مـادر مـن کـنـیـز و بـابـم عـبد            از تـــبــار عــقـیـلــة الــعــربـم

چـون تــمــام مـدافـعــان حــرم            ســر بــدارِ عــقـیـلــة الـعــربـم

تا نـفـس می‌کـشـم چـونان اکبر            در کــنــار عــقـیـلــة الـعــربـم

جان زِ کف می‌دهم بِپای غمش            جــانــثـــارِ عــقـیـلــة الـعــربـم

مـثـل عـباس نه..، مثال حـبیب            پــیـــرِ دارِ عــقـیـلــة الـعــربـم

حـیـدری‌ام به عـشق او، زِ وفا            ذوالـفــقـار عــقـیـلــة الـعــربـم

هر کـجـای جـهـان که باشم در            سـایـه‌سـار عــقـیـلــة الـعــربـم

سرخـوش و خرم و شـکـوفـایم            در بـهــار عــقــیـلــة الـعــربـم

سرفـرازم به روز مـحـشـر هم            من که خوار عــقـیـلـة الـعـربم

پر زدم چون کبوتری به دمشق            در جــوار عــقــیـلــة الـعــربـم

گر شدم گـریه کن برای حسین            افــتــخــار عــقــیـلــة الـعــربـم

همچـو مـهدی به بَندِ غربت او            لالــه بـــار عــقـیـلــة الـعــربـم

چشمۀ اشک و خون فشان غـمِ            چــشـم تــار عـقـیـلــة الـعـربــم

در غـم کـوفه و جـسـارت شام            ســوگــوار عــقـیـلــة الـعــربـم

»ملتمس» بر عـقـیله، شاکر آن            کــردگـــار عــقـیـلــة الـعــربـم